Zakopane nie ma tak długiej historii, jak wiele polskich miast, o których pierwsze wzmianki sięgają przeważnie XI – XII wieku, a prawa miejskie uzyskały one już w XIII wieku. Podstawowym powodem takiego stanu rzeczy jest niewątpliwie to, iż jest to teren górski, dość łatwo dostępny dziś, kiedy istnieją dobre drogi, ale z pewnością przed wiekami niedostępny. Innym powodem braku większego zainteresowania obszarem dzisiejszego Zakopanego, jest także to, że kolebką polskiej państwowości były ziemie Polan, ze swej natury wybitnie nizinne, a przesunięcie centrum życia Polski do Krakowa miało miejsce dopiero w późnym średniowieczu, począwszy od wieku XIII. Oczywiście nie oznacza to, że podnóża Tatr nie zamieszkiwał nikt, ale teren ten odwiedzali tylko pasterze owiec, tradycyjnie wypasający je na podgórskich halach. Właśnie na miejscu takich pasterskich osad powstało Zakopane, stanowiąc swego rodzaju bazę pasterską. Przyjmuje się, że pierwszy przywilej osadniczy dla Zakopanego wydał król Stefan Batory w 1578 roku, choć stosowny dokument zaginął w pomroce dziejów. Został on potwierdzony przez innego króla, Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1670 r. Można więc zakładać, iż historia Zakopanego jako stałej osady, początkowo niewielkiej, datuje się dopiero od XVII wieku, czyli jest ona stosunkowo niedługa.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply