Rozwój Zakopanego przypadł na przełom wieku XIX oraz wieku XX. Właśnie w tym czasie rozrosło się ono z niewielkiej osady do dużej wsi. Pojawiła się wręcz moda, aby nie tylko udać się w Tatry dla wypoczynku, ale nawet zamieszkać w Zakopanym na stałe. Do rozkwitu tej mody przyczyniło się przede wszystkim powstanie Towarzystwa Tatrzańskiego w 1873 r., ale także obecność w tych rejonach wielu postaci polskiej kultury. Można tutaj wymienić choćby Stanisława Witkiewicza oraz licznych poetów okresu Młodej Polski, w tym Kazimierza Przerwę – Tetmajera. Podziwiano nie tylko przyrodę tatrzańską oraz korzystano z dobrodziejstw tamtejszego klimatu, ale pojawiła się także potrzeba wspinania się w górach. Odbywało się to w sposób uporządkowany i niemal wyczynowy, tak rodziło się właśnie taternictwo. Niebagatelny wpływ na rozwój Zakopanego wywarł także hrabia Władysław Zamoyski, który stał się w 1889 r. zarówno właścicielem tej miejscowości, jak i dużej części Tatr. Jego należy również uważać za pomysłodawcę Tatrzańskiego Parku Narodowego, który pozwolił na zachowanie unikalnej przyrody tego rejonu. Działalność Zamoyskiego i zainteresowanie ze strony sławnych ludzi sprawiły, iż liczba mieszkańców Zakopanego w 1900 r. sięgała już blisko 5800 osób. Wyrazem wzrostu jego znaczenia było też nadanie miastu w 1933 r. praw miejskich.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply