Pierwsze już wzmianki o Zakopanem widnieją w dokumentach króla polskiego – z roku 1630 – Zygmunta III Wazy, jako o osadzie górskiej. Pierwszymi mieszkańcami Zakopanego byli pasterze owiec, juhasi, którzy przemieszczali się z miejsca na miejsce, w poszukiwanie lepszej jakości trawy dla zwierząt. Byli tam też liczni uciekinierzy z różnych miast, którzy mieli zatargi z władzami lokalnymi, jak też liczni poszukiwacze przygód, czyli ludzie łaknący przygody i urzeczeni pięknem okolicy. Z czasem wielcy panowie, doceniając walory tego miejsca, zaczęli ściągać do Zakopanego, inwestować tu, zakładając liczne dwory, z czasem również uzdrowiska – okazało się bowiem, że to miejsce bardzo dobrze wpływa na zdrowie. Zakopane status uzdrowiska uzyskało już w roku 1876, wtedy miejsce to odwiedzało rocznie nawet do 60 tysięcy kuracjuszy i turystów. Bardzo zasłużony dla rozwoju Zakopanego był Tytus Chałubiński – człowiek o wielkim sercu i niezłomnym charakterze, urzeczony pięknem miejscowej przyrody i górskich krajobrazów. To on był właśnie inicjatorem i założycielem licznych domów uzdrowiskowych, był tez twórcą – założycielem Towarzystwa Tatrzańskiego, które przyczyniło się w znakomitej mierze do propagowania Zakopanego i okolicy na terenie nie tylko naszego kraju. Tereny Zakopanego i najbliższej okolicy słynęły też z licznych miejsc wydobywania cennych minerałów, jak chociażby złoto, srebro, miedź czy żelazo, w miejscu tym uprawiały też zbójectwo liczne grupy górali.
Zakopane – miasto o niezwykłej historii
