Kuźnice są uważane za jedną z najbardziej tradycyjnych dzielnic Zakopanego. Zlokalizowane są w dolnej partii Doliny Bystrej na wysokości 1010 m n.p.m. Znajdujące się w tym miejscu kuźnia i huta dały początek Zakopanemu. Dopiero później pojawiły się sanatoria, uzdrowiska, a co za tym idzie turyści. Początkowo, w XIX wieku był to jeden z lepiej zorganizowanych ośrodków hutniczych na terenie ówczesnej Galicji. Zasilany był dzięki wodzie pochodzącej z potoku Bystra. Największa znajdująca się tu kuźnia była zwana Młotem Anny. Za sprawą Huty przybywali do Zakopanego rzemieślnicy i naukowcy, ale też artyści i pisarze. Przybywali tu również kuracjusze zażywający terapii wodoleczniczych i żentycowych. Dziś trudno sobie wyobrazić jednoczesne działanie głośnej w swej naturze kuźni i szeregu sanatoriów, ale takie były ówczesne realia Kuźnic. Z biegiem lat huta przestawała być opłacalna, toteż jej nowy właściciel Władysław Zamoyski zdecydował się na jej likwidację. Obecnie Kuźnice uważane są za raczej peryferyjny zakątek, stanowią jednak doskonałą bazę wypadową do zdobywania górskich szczytów. Można stąd pieszo lub kolejką linową dotrzeć na Kasprowy Wierch (dolna stacja kolejki linowej została wybudowana w 1936, a wyremontowana i zmodernizowana w 2007 roku), a także do schroniska Murowaniec przez Przełącz między Kopami, do schroniska na Kalatówkach i schroniska na Hali Kondratowej, a następnie na Giewont.
Historia Zakopanego, a Kuźnice
