Początki Zakopanego sięgają XVI wieku i znajdujących się na tym terenie sezonowych osad pasterskich. Jako osada też właśnie powstało – pierwszy przywilej osadniczy nadał mu Stefan Batory w 1578 roku. Przywilej ten został zatwierdzony w 1670 roku przez Michała Wiśniowieckiego. Dokumenty te niestety nie zachowały się do dnia dzisiejszego. Była to początkowo bardzo niewielka wieś – według zapisów w 1676 roku (w połączeniu z Olczą i Poroninem) liczyła 43 mieszkańców. Początkowo osada była własnością króla, w późniejszych czasach cesarsko-królewskiego skarbu austriackiego, a na początku XIX wieku została sprzedana węgierskiej rodzinie Homolacsów. Do rozwoju Zakopanego przyczyniły się w znacznym stopniu Kuźnice i znajdująca się tam huta żelaza. W XIX wieku, (głównie za sprawą cieplic) odkryto właściwości klimatyczne Zakopanego. W związku z czym w 1886 roku zostało uznane za uzdrowisko. Trzy lata później Zakopane liczyło już 3000 mieszkańców, nie licząc tłumnie napływających tu kuracjuszy. W1889 roku zostało zakupione przez Władysława Zamoyskiego, który był z tym miejscem bardzo związany i stworzył coś w rodzaju podwalin pod obecny park narodowy. Prawa miejskie Zakopane otrzymało w 1933 roku. W czasie drugiej wojny światowej w niektórych jego obiektach czynnie urzędowało gestapo. Obecnie Zakopane jest drugim co do wielkości (po Nowym Targu) miastem Podhala.
Historia miasta Zakopane
